Το άρθρο αυτό γράφεται με το σκεπτικό πως μπορεί να βοηθήσει κάποιον που βρίσκεται σε παρόμοια θέση. Πρόσφατα χρειάστηκε να αλλάξω τους υαλοκαθαριστήρες στο αυτοκίνητο ( Volvo s40 αλλά έχει κοινό τύπο με πολλά άλλα ) και στην αρχική έρευνα διαφάνηκε πως :
Οι αυθεντικοί κόστιζαν πολύ ( αναμενόμενο ).
Σε κάποια πρατήρια που ρώτησα τους φάνηκε πολύ δύσκολο να τους αλλάξουν
( αναμενόμενο ??? μάλλον όχι… )
Υπήρχε εναλλακτική από την αντιπροσωπεία στα μισά χρήματα που όμως δεν ήξερα τι ήταν ( Υποθέτω θα έκαναν την δουλειά τους ).
Αφού διαπίστωσα τα παραπάνω αποφάσισα να ψάξω μόνος μου το θέμα ( κάποιοι μου το παρουσίασαν πολύ δύσκολο… ). Αυτό που τελικά έγινε ήταν να βρω μόνος μου υαλοκαθαριστήρες επώνυμους μαζί με τα έξοδα αποστολής στο 1/3 της τιμής, επώνυμους Γερμανικής κατασκευής ( Heyner ). Φυσικά η τοποθέτησή τους έγινε σε 5 λεπτά και μπορώ να πω πως είναι καλύτεροι από τους αυθεντικούς που από την πρώτη μέρα δεν ήταν ικανοποιητικοί.
Στην πράξη όλα τα αυτοκίνητα υπακούν σε κάποια διεθνή πρότυπα στα ανταλλακτικά. Αυτό συμβαίνει και με τους υαλοκαθαριστήρες. Για το δικό μου αυτοκίνητο ήταν ο : “TOP LOCK” TYPE ARM
Ακολουθούν μερικές εικόνες από την διαδικασία. Πάνω κάτω το ίδιο ισχύει για όλους τους τύπους, δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιος που να θέλει πτυχίο…
Η παρούσα ανάρτηση δεν γίνεται με καμία σκοπιμότητα και συμφέρον πέραν της αυτοεξυπηρέτησης όσων έχουν την δυνατότητα να το κάνουν και δεν αποτελεί προτροπή, παρά απλή ενημέρωση.
Το σπιτικό ψωμί είναι κάτι που νομίζω όλοι προτιμούν να γεύονται αλλά και να μυρίζουν. Φυσικά είναι κάτι δύσκολο να γίνει σε όλα τα σπίτια… αν δεν ήταν δύσκολο όλοι θα είχαμε σπιτικό ψωμί κάθε μέρα. Τα ωράρια εργασίας, ο χρόνος που χρειάζεται, η σωματική προσπάθεια για να ζυμωθεί σωστά αλλά και το κόστος σε ηλεκτρικό ρεύμα που απαιτεί μια ηλεκτρική κουζίνα είναι παράγοντες που εμποδίζουν κάποιον από το να το επιχειρήσει.
Τα προβλήματα αυτά σε μεγάλο βαθμό έρχεται να τα λύσει ο αρτοπαρασκευαστής. Κάποιοι τον λένε και ψωμιέρη! Σε καμία περίπτωση δεν έχω προσωπικό συμφέρον να προτείνω την χρήση του αρτοπαρασκευαστή, απλώς παρουσιάζω την λειτουργία του μέσα από φωτογραφίες για την περίπτωση που κάποιος δεν θέλει να ζυμώσει… αλλά θέλει να μυρίσει όλο το σπίτι φρέσκο ψωμί.
Τα βασικά του πλεονεκτήματα είναι :
Το μικρό του μέγεθος, χωράει σε οποιαδήποτε κουζίνα.
Μπορεί να προγραμματιστεί και να έχει έτοιμο το ψωμί την ώρα που το θέλουμε ( π.χ βάζουμε τα υλικά από το βράδυ και το ετοιμάζει το πρωί λίγο πριν ξυπνήσουμε).
Φτιάχνει μικρές ποσότητες που καταναλώνονται άμεσα.
Πλένεται και καθαρίζεται εύκολα.
Μπορεί να ζυμώσει ζύμες γενικώς και για άλλα παρασκευάσματα ( πίτσες , γλυκά κτλ ).
Εγώ χρησιμοποιώ τον αρτοπαρασκευαστή της KENWOOD BM-250. Πάνω κάτω όμως όλοι ίδιοι είναι και η διαδικασία επίσης. Δείτε εικόνες και αν έχετε ή σκοπεύεται να πάρετε αρτοπαρασκευαστή διαβάστε τις οδηγίες και κυρίως τις δοσολογίες που έχει το βιβλίο οδηγιών.
Δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες για τα υλικά καθώς το ψωμί φτιάχνεται συνήθως από αλεύρι, νερό, λάδι, αλάτι, ζάχαρη και μαγιά. Αν εσείς έχετε άλλες ιδέες απλά δοκιμάστε.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ : Τα βιβλία οδηγιών έχουν πολλές φορές υλικά και συνταγές που είναι πολύπλοκες. Κάντε απλό ψωμί… μην φλερτάρετε με την αποτυχία! Πολλοί κάνουν αλχημείες από την πρώτη προσπάθεια και το ψωμί καταλήγει στα σκυλιά ή στις κότες. Πολλές φορές ούτε και αυτά δεν το τρώνε. Φυσικά για όλα φταίει… ο αρτοπαρασκευαστής!
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΖΥΓΙΣΜΑ : Ζυγίστε μια φορά το αλεύρι ή μετρήστε το νερό με τον δοσομετρητή και βάλτε το σε ένα κοινό ποτήρι ή μια κούπα αντίστοιχα. Σημειώστε το επίπεδο και δεν χρειάζεται να ζυγίζετε και να μετράτε συνέχεια… καταντάει σπαστικό! Φυσικά αυτό κάντε το αφού πετύχατε τις αναλογίες.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΓΙΑ : Το ψωμί μπορεί γίνει με προζύμι, νωπή και ξηρή μαγιά. Η ξηρή μαγιά ( σκόνη ) είναι νομίζω η πιο πρακτική λύση για την περίπτωση του αρτοπαρασκευαστή.
Στη συνέχεια ακολουθεί μια σειρά από εικόνες από την τοποθέτηση των υλικών… μέχρι το ψωμοτύρι!
Σε αυτό το σημείο αρχίζει το ζύμωμα των υλικών. Αυτό δεν μπορεί να φανεί από τις φωτογραφίες, για αυτό και ακολουθεί ένα σύντομο βίντεο.
Ελπίζω να σας φάνηκε χρήσιμη αυτή η ανάρτηση. Θα ακοουθήσει ανάρτηση με το κοστολόγιο για την παρασκευή ψωμιού με αυτό τον τρόπο. Γενικώς θα φανεί αν αξίζει αυτή η ενασχόληση πρωτίστως από οικονομική άποψη.
Το ξύλο σαν υλικό μου αρέσει πολύ, πάρα πολύ. Μου αρέσει να το δουλεύω και να κάνω κατασκευές με αυτό παρόλο που δεν έχω κάποια επαγγελματική σχέση με την ξυλουργική. Τολμώ να πω όμως πως θα έκανα με ευχαρίστηση αυτή την δουλειά αν έπρεπε. Γενικώς έχω αρκετά εργαλεία αλλά τα πιο πολλά πράγματα που ήθελα να κάνω, ειδικά από όταν άρχισα να ασχολούμαι με την μελισσοκομία, δεν μπορούσα να τα κάνω με τα μηχανήματα που είχα ήδη πάρει. Μετά από αρκετή έρευνα ανακάλυψα πως το εργαλείο που κάνει .. το κάτι παραπάνω λέγεται ρούτερ και μοιάζει με ρομποτάκι! Εγώ το μόνο ρούτερ που ήξερα ήταν αυτό που μοιράζει το internet…Πρόσφατα λοιπόν και λόγω του ότι άρχισα να φτιάχνω αρκετά πράγματα που έχουν σχέση με τον εξοπλισμό για τα μελίσσια μου, αγόρασα ένα ρούτερ ως προσθήκη στην εργαλειοθήκη μου. Προμηθεύτηκα το Power Plus – POWX091 ROUTER 1200W+12 ROUTER BITS το οποίο φαίνεται αρκετά ποιοτικό και όπως λέει και στο όνομά του συνοδεύεται από μια κασετίνα με 12 φρέζες για να μπορεί κάποιος να αρχίσει αμέσως.Στην πράξη όμως είναι απαραίτητο να προμηθευτεί κάποιος και άλλες φρέζες.
Εκτός από φρέζες ( router bits ) για να δουλέψει κάποιος με ένα ρούτερ ξύλου χρειάζεται τις πιο πολλές φορές να το έχει κάπου σταθερό και να μετακινεί τα ξύλα. Αυτό το μέρος δεν είναι άλλο από ένα τραπέζι ρούτερ. Το ρούτερ, οι φρέζες, το ειδικό τραπέζι… γενικώς είναι ακριβό χόμπι.Μη έχοντας άμεσα την δυνατότητα να πάρω και τραπέζι ρούτερ αποφάσισα να κοιτάξω στο internet μήπως υπάρχει εναλλακτικός τρόπος να το δουλέψω. Πραγματικά βρήκα πληθώρα βίντεο και πληροφορίες που με βοήθησαν να καταλάβω πως ένα τραπέζι ρούτερ για ερασιτεχνικές εργασίες μπορεί να φτιαχτεί από τον οποιονδήποτε. Αυτές τις πληροφορίες εμπέδωσα και αποφάσισα να φτιάξω το δικό μου τραπέζι ρούτερ χωρίς ιδιαίτερο κόστος. Χρησιμοποίησα ένα παλιό τραπέζι το οποίο δεν μπορούσε πλέον να χρησιμοποιηθεί για κάτι επίσημο, εξάλλου η αλλαγή που προκαλεί η τοποθέτηση του ρούτερ δεν το αχρηστεύει. Το τραπέζι ρούτερ που έφτιαξα είναι εντελώς ερασιτεχνικό, πλην όμως φτιάχνεται σε λίγη ώρα και κυρίως εξυπηρετεί το σκοπό του. Δεν έχει ολοκληρωθεί και θα ακολουθήσει δεύτερο μέρος με την χρήση του.
Από εδώ και πέρα η οποιαδήποτε περιγραφή θα είναι ως λεζάντα στις φωτογραφίες.
Φυσικά δεν τελειώνει εδώ το θέμα αλλά ήταν το πρώτο βήμα για την χρήση του. Ούτε το τραπέζι είναι πλήρες φυσικά έτσι αφού θα πρέπει να τοποθετηθεί μια μπάρα για την ευθυγράμμιση των ξύλων. Αυτό και λίγα πράγματα για την χρήση του θα αποτελέσουν το υλικό για το δεύτερο μέρος. Ελπίζω σύντομα…
Το καλώδιο crossover χρησιμεύει για την σύνδεση δύο υπολογιστών απευθείας μεταξύ τους για διαμοιρασμό αρχείων ή για δικτυακό παιχνίδι χωρίς την ύπαρξη τοπικού δικτύου LAN.
Η διαφορά στην κατασκευή του καλωδίου crossover είναι πως η σειρά των χρωματιστών καλωδίων δεν συμπίπτει στις δύο πλευρές αλλά ακολουθεί την παρακάτω σειρά διεθνώς.
Η διαδικασία είναι ίδια με την περίπτωση του straight καλωδίου. Δείτε ΕΔΩ
Το καλώδιο δικτύου straight χρησιμεύει στην σύνδεση υπολογιστών και άλλων συσκευών σε ένα τοπικό δίκτυο ( LAN ) μέσω ενός router ή ενός switch. Είναι το καλώδιο που χρειαζόμαστε σχεδόν πάντα. Αν θέλουμε να συνδέσουμε δυο υπολογιστές απευθείας μεταξύ τους χρησιμοποιούμε το καλώδιο δικτύου cross.
Σε μια εποχή που κυριαρχούν οι ασύρματες επικοινωνίες, όλοι μας ψάχνουμε πώς να απαλλαγούμε από τα πολλά καλώδια που περιπλέκουν την ζωή μας και τον χώρο εργασίας μας. Παρόλα αυτά τα καλώδια δικτύου ακόμη χρειάζονται και σε συγκεκριμένες περιπτώσεις κυριαρχούν καθώς υπερτερούν. Για παράδειγμα μια ενσύρματη επικοινωνία είναι πιο αξιόπιστη και χωρίς να εκπέμπει ακτινοβολία.
Για οποιονδήποτε λόγο χρειάζεται να κάνουμε χρήση ενός καλωδίου δικτύου έχουμε δύο επιλογές :
Να αγοράσουμε από κάποιο κατάστημα το κατάλληλο καλώδιο όσον αφορά τον τύπο ( straight – cross ) και σε κάποιο από τα προεπιλεγμένα μήκη. Αυτή η λύση είναι πολύ βολική και φτηνή.
Να φτιάξουμε το δικό μας καλώδιο και ακριβώς στο μήκος που πρέπει. Αυτό είναι πιο δύσκολο αφού χρειάζεται κάποια γνώση και χρόνο, αλλά μας δίνει την αυτονομία και αυτοπεποίθηση πως ότι και να χρειαστεί θα το κάνουμε μόνοι μας και δεν θα χρειαζόμαστε κάποιο κατάστημα.
Αν χρειάζεται συχνά να φτιάχνουμε καλώδια στην δουλειά για παράδειγμα, το πιο αποδοτικό είναι να έχουμε μια κουλούρα καλωδίου, το ειδικό εργαλείο – πρέσα για τα καλώδια δικτύου και τους πλαστικούς ακροδέκτες που συνδέουμε στην κάρτα δικτύου του υπολογιστή. Αν χρειαζόμαστε λίγα καλώδια τότε χωρίς συζήτηση συμφέρει να τα αγοράσουμε έτοιμα.
Στο πρακτικό κομμάτι τώρα, ένα καλώδιο δικτύου αποτελείται από 8 μικρότερα καλώδια με έναν στάνταρντ χρωματισμό ο οποίος βοηθά στο ταίριασμα τους στις δύο άκρες του καλωδίου. Τα χρώματα διεθνώς είναι τα παρακάτω :
Από εδώ και στο εξής οι εικόνες παίζουν τον κύριο ρόλο και η περιγραφή βρίσκεται εντός της λεζάντας.
Οι σπόροι πολλών φυτών μπορούν να συλλεχθούν και να κρατηθούν όπως ακριβώς είναι. Δηλαδή δεν απαιτούν καμία εργασία αφού ωριμάζουν και είναι έτοιμοι όταν ακόμη βρίσκονται πάνω στο φυτό.
Η συλλογή σπόρου από ντομάτα είναι κάπως πιο δύσκολη και απαιτεί χρόνο ώστε να γίνει με τον καλύτερο τρόπο. Αυτό είναι απαραίτητο αφού εξαρτάται η γονιμότητα και συνεπώς επιτυχία της επόμενης χρονιάς, από το αν έχουμε καλά διατηρημένο σπόρο.
Ο σπόρος της ντομάτας είναι «φυλακισμένος» σε ένα παχύρευστο υγρό με την υφή του ζελέ, στο εσωτερικό της ντομάτας. Το υγρό αυτό περιέχει συστατικά που αποτρέπουν την βλάστηση και συνεπώς την δραστηριοποίηση του σπόρου όσο αυτός είναι εντός της ντομάτας.
Στην φύση η διαδικασία της διαιώνισης του είδους είναι απλή αλλά διαρκεί πολύ. Το φρούτο πέφτει όταν ωριμάσει. Το ζελέ αυτό που περιέχει το σπόρο «βράζει» ή «ζυμώνεται», φύση σιγά σιγά εξαφανίζει το περισσότερο υλικό το καρπού και μένουν οι σπόροι της ντομάτας οι οποίο όμως έχουν αποκτήσει ένα περίβλημα ( κρούστα ) προερχόμενο από το ζελέ. Έτσι μπορούν να διατηρηθούν χάρη στις ιδιότητες που το ζελέ παρέχει στο σπόρο.
Στην πράξη όμως ο καλλιεργητής θέλει πιο σύντομα να συλλέξει τον σπόρο ντομάτας όταν βρει τον κατάλληλο καρπό και συνεπώς παίρνει την κατάσταση στα χέρια του ώστε όλα να γίνουν σύντομα και όταν ο καλλιεργητής το θέλει.
Το πρώτο βήμα είναι να διαλέξουμε τις καλύτερες ντομάτες, αυτές που η εμφάνισή τους δείχνει πως δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Όπως συμβαίνει σε όλη την φύση, το γενετικό υλικό μεταφέρεται στους απογόνους και αυτό είναι κάτι που εμείς εκμεταλλευόμαστε. Η τέλεια ντομάτα εμφανισιακά θα μας «φωνάξει» από μακριά… να την επιλέξουμε!
Κόβουμε την ντομάτα στην μέση ώστε να αποκαλυφθούν οι μικρές «σπηλιές» που περιέχουν το ζελέ με τον σπόρο. Βγάζουμε όλο το περιεχόμενο ( ζελέ και σπόρο ) σε ένα καθαρό δοχείο. Μη προσπαθήσετε να πάρετε μόνο το σπόρο, το ζελέ είναι απαραίτητο να παραμείνει και να ζυμωθεί σαν ενιαίο μείγμα με τον σπόρο της ντομάτας. Αυτό δίνει τις ιδιότητες που χρειάζεται ώστε η διατήρηση του σπόρου να είναι τέλεια. Πρέπει να υπάρχει τόσο ζελέ στο μπολάκι ώστε οι σπόροι να επιπλέουν μέσα σε αυτό. Στη συνέχεια το τοποθετούμε σε ένα ζεστό και ασφαλές μέρος ( μέσα στο σπίτι είναι κατάλληλες οι συνθήκες ) και το αφήνουμε ώστε να γίνει η ζύμωση. Αυτό θα χρειαστεί μερικές μέρες, συνήθως 3-4 είναι αρκετές.
Το μείγμα αυτό καθώς περνάν οι ώρες και οι μέρες λόγω της ζύμωσης θα αρχίσει να μυρίζει κάπως δυσάρεστα, οπότε βάλτε το σε ένα σημείο που δεν θα ενοχλεί. Αν έχετε γυάλινο βάζο προτιμήστε αυτό. Θα μπορείτε να βλέπετε πως εξελίσσεται η διαδικασία από το πλαϊνό του βάζου. Βάλτε και ένα τούλι από πάνω το οποίο του επιτρέπει να αναπνέει αλλά και κρατά τα έντομα μακριά από το μείγμα ενώ συγκρατεί την μυρωδιά στο εσωτερικό του βάζου.
Αυτό που τελικά θα συμβεί και θέλουμε να δούμε είναι… μια στρώση μούχλας να σχηματίζεται στο πάνω μέρος του μείγματος. Θα μοιάζει σαν πέτσα. Αν δούμε και κάποια φυσαλίδα να βγαίνει τότε σημαίνει πως όλα είναι έτοιμα. Μην αφήσετε περισσότερο το σπόρο σε αυτή την κατάσταση γιατί θα ενεργοποιηθεί! Από το πλαϊνό τμήμα του βάζου φαίνεται η διαστρωμάτωση του μείγματος. Οι σπόροι κατακάθονται στον πάτο του βάζου, κάτω από την πέτσα που δημιουργείται.
Στη συνέχεια αφαιρείται η πέτσα για λόγους πρακτικούς. Αυτό διευκολύνει το ξεχώρισμα του σπόρου. Το μείγμα που μένει είναι πιο υγρό. Αν προσθέσουμε και λίγο νεράκι ακόμη τότε μπορούμε να κάνουμε μια πρώτη διαλογή του σπόρου. Αυτό είναι καλό ώστε όταν την επόμενη χρονιά φυτευτούν να μην έχουμε πολλές αποτυχίες. Στο αραιό μείγμα οι καλοί σπόροι θα κάτσουν στον πάτο του βάζου ενώ οι «επικίνδυνοι» σπόροι θα επιπλεύσουν! Αυτό συμβαίνει με πολλούς σπόρους, είναι ένας εύκολος τρόπος διαλογής. Αφαιρούμε λοιπόν τους σπόρους που δεν πέρασαν το ΤΕΣΤ και στραγγίζουμε τους σπόρους μέσα από ένα σουρωτήρι. Με πολύ τρεχούμενο νερό φροντίζουμε ώστε να μη παραμείνει υλικό από το μείγμα, παρά μόνο καθαροί σπόροι. Στην συνέχεια βάζουμε τους καθαρούς πλην βρεγμένους σπόρους σε ένα πιατάκι ώστε να στεγνώσουν. ΜΗΝ προσπαθήσετε να τους στεγνώσετε με τεχνητά μέσα ( αερόθερμα , χαρτοπετσέτες κτλ ) αλλά αφήστε το στέγνωμα να συμβεί αργά και με φυσικό τρόπο.
Οι σπόροι παρόλο που πλύθηκαν έχουν φτιάξει ένα προστατευτικό περίβλημα που τους διατηρεί. Εμείς πρέπει να τους παρέχουμε ένα καλό χώρο αποθήκευσης. Αποθυκεύουμε τους σπόρους σε ένα δοχείο που κλείνει καλά αεροστεγώς και το τοποθετούμε σε ένα δροσερό μέρος που δεν έχει υγρασία. Ισχύει δηλαδή ότι και για την αποθήκευση των περισσότερων σπόρων.
Συμβουλή : Βάλτε πάνω στο δοχείο ένα μικρό αυτοκολητάκι με το όνομα του σπόρου και την ημερομηνία συλλογής. Μπορεί να φαίνεται εύκολο να ξεχωρίζουμε ποιος σπόρος είναι τι, αλλά όταν μαζευτούν αρκετοί σπόροι αυτή η οργάνωση μας ανταμείβει.
Πολλές φορές χρειάστηκε στο παρελθόν να μετονομάσω αρχεία στα οποία ήθελα απλά να κάνω μια μικρή αλλαγή όπως να διαγράψω ένα νούμερο, να αντικαταστήσω έναν χαρακτήρα κτλ. Πάντα ήταν τόσα ώστε τα μετονόμαζα γρηγορότερα με το χέρι σε σχέση να αναζητήσω ένα πρόγραμμα, να το εγκαταστήσω, να μάθω πως δουλεύει και στην συνέχεια να κάνω την μετονομασία.
Χρειάστηκε λοιπόν να μετονομάσω εικόνες τις οποίες από συνήθεια αποθήκευα χρησιμοποιώντας το σύμβολο ( _ ) underscore. Αυτό στην δική μου περίπτωση δεν βοηθούσε καθόλου καθώς σαν όνομα αρχείου στο internet δεν βοηθά καθόλου στην αναζήτηση από τις μηχανές αναζήτησης. Έτσι χρειάστηκε να αλλάξω το underscore με την απλή παύλα ( – ) σε πάρα πολλά αρχεία τα οποία είχα κατά καιρούς συγκεντρώσει. Ψάχνοντας προφανώς μπορεί κάποιος να βρει 100άδες προγράμματα που κάνουν αυτή την δουλειά, εγώ όμως θα παρουσιάσω 1 το οποίο δούλεψε, ήταν εύκολο, αποτελεσματικό και φυσικά δωρεάν.
Δοκίμασα το Pfrank και παρακάτω παρουσιάζεται η λειτουργία του :
Το πρόγραμμα αυτό παρέχει πάρα πολλές δυνατότητες και προκαθορισμένες φόρμες για μετονομασία. Όμως στην πράξη από το πεδίο ( 1 ) της εικόνας είναι εύκολο να καθορίσουμε εμείς τι θέλουμε να αντικατασταθεί και με τι να αντικατασταθεί. Επιλέγουμε τον φάκελο στον οποίο βρίσκονται τα αρχεία και πατάμε scan ( εντοπισμός ).
Αφού πατήσουμε scan ένα νέο παράθυρο βγαίνει και μας πληροφορεί για τα αρχεία που βρέθηκαν πληρούν τις προϋποθέσεις για την μετονομασία. Πατάμε rename και η μαζική μετονομασία αρχείων ολοκληρώνεται σε κλάσματα του δευτερολέπτου, άσχετα με τον αριθμό των αρχείων.
Οι κινούμενες εικόνες GIF ( animated ) είναι πολύ διαδεδομένες στο internet. Στην ουσία δεν πρόκειται για μια εικόνα αλλά για πιο πολλές οι οποίες προβάλλονται η μία μετά την άλλη. Αυτές οι εικόνες δεν χρειάζεται καν να είναι τύπου GIF. Για παράδειγμα 2 εικόνες JPG μπορούν να δημιουργήσουν ένα animated GIF.
Οι λόγοι που μπορεί κάποιος να θέλει να κάνει μια κινούμενη εικόνα είναι πολλοί και ποικίλουν από απλή διασκέδαση ( π.χ φωτογραφίες από ένα πρόσωπο που σε κάθε φωτογραφία παίρνει διαφορετική γκριμάτσα ) μέχρι την δημιουργία ενός διαφημιστικού για να προβληθεί στο internet.
Πρέπει να ξέρει κάποιος πως υπάρχουν ειδικά προγράμματα ( GIF animators ) τα οποία κάνουν αυτή τη δουλειά με αρκετές δυνατότητες και επιλογές αλλά υπάρχει η δυνατότητα να δημιουργήσουμε κινούμενες εικόνες και απευθείας ( online ) μέσα από σελίδες στο internet με λιγότερες δυνατότητες.
Στην περίπτωσή μας εξετάζουμε την δεύτερη λύση, την δημιουργία δηλαδή κινούμενης εικόνας μέσα από μια σελίδα στο internet και χωρίς κόστος.
Εγώ χρησιμοποιώ την ιστοσελίδα http://picasion.com/ η οποία γνωρίζω πως εδώ και αρκετά χρόνια δουλεύει και είναι αξιόπιστη. Προφανώς υπάρχουν 10άδες εναλλακτικές λύσεις στο διαδίκτυο, αρκεί να ψάξει κάποιος με τον εξής όρο : online gif maker.
Στην πράξη λοιπόν ανοίγουμε την ιστοσελίδα http://picasion.com/ . Από την σελίδα μας ενδιαφέρει το τμήμα που είναι τονισμένο με κόκκινο.
Από την φόρμα επιλέγουμε τα αρχεία που έχουμε ετοιμάσει για την δημιουργία της κινούμενης εικόνας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το μέγεθος ( διαστάσεις ) όλων των εικόνων πρέπει να είναι ίδιο. Στο παράδειγμά μας θα χρησιμοποιήσουμε 2 εικόνες διάστασης 100Χ100 pixel.
Κάνουμε τις απαραίτητες ρυθμίσεις σε διαστάσεις και ταχύτητα και πατάμε Create, για να δημιουργηθεί online η εικόνας μας. Στη συνέχεια το γραφικό μας δημιουργείται και μπορούμε να το αποθηκεύσουμε στον υπολογιστή μας και στη συνέχεια να το χρησιμοποιήσουμε σε κάποια ιστοσελίδα, όπως κάναμε εδώ με το δοκιμαστικό γραφικό μας.
Το γραφικό μας είναι έτοιμο για χρήση
Ένα απλό παράδειγμα είναι το παρακάτω :
Χρησιμοποιήθηκαν δύο εικόνες JPG ίδιων διαστάσεων.
Ακολουθόντας την διαδικασία δημιουργήθηκε το παρακάτω αρχείο κινούμενης εικόνας GIF
Η επέκταση αρχείου .webarchive σχετίζεται με τον safari web browser. Αυτός ο browser προέρχεται από την Apple και χρησιμοποιείται στους υπολογιστές με λειτουργικό σύστημα MAC Os. Με απλά λόγια τα αρχεία με κατάληξη .webarchive είναι ιστοσελίδες που αποθηκεύτηκαν μέσω του Safari. Αντίστοιχα δηλαδή με τις αποθηκευμένες σελίδες από τους υπόλοιπους browser ( Internet explorer, firefox, chrome κτλ ) οι οποίες έχουν κατάληξη .html. Η αποθήκευση σελίδων σε όπιο σύστημα και αν χρησιμοποιούμε δίνει την δυνατότητα να δούμε την σελίδα αυτή όταν δεν θα έχουμε σύνδεση στο internet.
Για όποιον χρησιμοποιεί MAC αυτά που γράφουμε εδώ προφανώς είναι γνωστά. Στις μέρες μας όμως με δεδομένο ότι οι χρήστες MAC αυξάνονται είναι πολύ πιθανό να γίνει ανταλλαγή τέτοιων αρχείων με χρήστη windows. Για παράδειγμα ένας χρήστης MAC στέλνει με email κάτι που αποθήκευσε με τον safari χωρίς να σκεφτεί αν μπορεί ο άλλος να το ανοίξει αυτό το αρχείο. Μπορεί να μην είναι προφανής ο τρόπος που θα γίνει αυτό. Υπάρχει περίπτωση τα αρχεία .webarchive να ανοίξουν είτε με το internet explorer ή το word αλλά το αποτέλεσμα είναι αβέβαιο.
Ο browser Safari είναι διαθέσιμος για windows και η εγκατάστασή του θα λύσει το πρόβλημα. Στην συνέχεια τα αρχεία .webarchive θα ανοίγουν χωρίς πρόβλημα στον υπολογιστή μας.
Ο ελεγκτής ή αλλιώς ρυθμιστής φόρτισης αποτελεί μέρος κάθε αυτόνομου φωτοβολταϊκού συστήματος. Ακόμη και πολύ μικρής κλίμακας να είναι ο charge controller είναι απαραίτητος και δεν πρέπει να λείπει από καμία υλοποίηση, ακόμη και από αυτές που φαίνεται να μη είναι απαραίτητος. Το κόστος του μπορεί στις μέρες μας να είναι πολύ χαμηλό, ειδικά αν βρούμε κάποιο μοντέλο που απευθύνεται σε ερασιτέχνες.
Έτσι και αλλιώς οι μπαταρίες που χρησιμοποιούμε στα φωτοβολταϊκά ( lead acid ) θα μπορούσαν εύκολα να υποστούν ζημιές αν απουσίαζε ο ελεγκτής φόρτισης όπως για παράδειγμα όταν μια πλήρως φορτισμένη μπαταρία συνεχίσει να δέχεται υψηλό φορτίο από τα ηλιακά πάνελ ή τις ανεμογεννήτριες. Ο charge controller αναλαμβάνει όχι μόνο να ελέγξει την φόρτιση των μπαταριών αλλά και να τις προστατέψει. Όταν λοιπόν φορτίζεται μια μπαταρία συνδεμένη στον ελεγκτή, θα φτάσει μέχρι μια τάση ( volt ) ασφαλείας και όχι παραπάνω. Παρόλο που μπορεί να συνεχίσει ο ήλιος να παρέχει ενέργεια και υψηλή τάση, ο ελεγκτής αποφασίζει πως δεν χρειάζεται περεταίρω φόρτιση και την διακόπτει. Αν δεν υπήρχε, θα συνέχιζε η φόρτιση με απρόβλεπτες συνέπειες. Ο ελεγκτής όμως φροντίζει και όταν η μπαταρία κοντεύει να τελειώσει. Όπως έχει γραφτεί στο άρθρο για την φροντίδα των μπαταριών, δεν πρέπει ποτέ οι μπαταρίες να ξεφορτίζονται πλήρως. Ο ρυθμιστής φόρτισης δεν αφήνει τις μπαταρίες να τελειώσουν και κλείνει «τον γενικό» με σκοπό να τις προστατέψει. Αυτό πρέπει να το έχουμε υπόψη αφού μια μπαταρία ποτέ δεν μπορεί να αξιοποιήσει πλήρως την ονομαστική της αξία αλλά στην ουσία περίπου το 60% και μάλλον λιγότερο.
Ένας τυπικός ρυθμιστής φόρτισης, ακόμη και ο πιο απλός έχει 3 ζεύγη για υποδοχή ακροδεκτών. Το ένα δέχεται το ρεύμα από τα ηλιακά πάνελ ή τις ανεμογεννήτριες. Το άλλο στέλνει αυτό το ρεύμα στις μπαταρίες έτσι ώστε να μπορεί να αποφασιστεί αν πρέπει να διακοπεί η παροχή. Τέλος το τρίτο ζεύγος δίνει το ρεύμα χρήσης. Δηλαδή είναι το σημείο από το οποίο στην ουσία ξεκινά το μικρό ιδιωτικό δίκτυο παροχής ηλεκτρικής ενέργειας. Όσο και αν φαίνεται μεγαλεπήβολη αυτή η φράση η ουσία είναι πως αυτό συμβαίνει στην πράξη, είτε πρόκειται να ανάψουμε μια λάμπα είτε κάτι πολύ πιο σημαντικό εκμεταλλευόμαστε την δική μας ηλεκτρική ενέργεια. Υπάρχουν πολύ πιο εξελιγμένοι ελεγκτές φόρτισης από αυτό που περιέγραψα παραπάνω. Όμως ο σκοπός αυτής της ιστοσελίδας είναι να παρέχει την μικρή εμπειρία του συγγραφέα στα μικρά ερασιτεχνικά αυτόνομα φωτοβολταϊκά συστήματα και ερασιτεχνικά σημαίνει όσο το δυνατόν χαμηλού κόστους. Στο διαδίκτυο μπορεί να βρει κάποιος πολύ φτηνά charge controllers. Στις υλοποιήσεις που απασχολούν αυτά τα φτηνά εξαρτήματα αρκούν.
Το κύριο χαρακτηριστικό που τους επιλέγουμε είναι τα Αμπέρ ( ampere ) που μπορούν να σηκώσουν. Δηλαδή τι ένταση ρεύματος μπορούν να διαχειριστούν. Ένας charge controller των 5A, 10A ή 20A είναι ένα τυπικό παράδειγμα για μικρές υλοποιήσεις. Επίσης η τάση λειτουργίας είναι σημαντική. Αν το σύστημά μας είναι στα 12v τότε τέτοιας τάσης πρέπει να είναι και ο ελεγκτής για την φόρτιση.
Οι ρυθμιστές φόρτισης πέραν της προφανούς λειτουργίας που επιτελούν, παρέχουν και κάποιους αυτοματισμούς που είναι ίσως αρκετοί για τις ερασιτεχνικές εφαρμογές. Επειδή η πιο συχνή αιτία που κάποιος υλοποιεί το δικό του φωτοβολταϊκό σύστημα είναι ο φωτισμός, οι πιο πολλοί κατασκευαστές ελεγκτών φόρτισης φροντίζουν ακόμη και τα πιο απλά προϊόντα τους να παρέχουν αυτοματισμούς για τον φωτισμό. Ο λόγος είναι απλός. Πολύ συχνά θέλουμε φωτισμό ασφαλείας σε επαγγελματικές στέγες για το βράδυ, να φωτίσουμε ένα μνημείο ή απλώς να υπάρχει ένα φως στο σπίτι που θα μένει όλο το βράδυ ανοιχτό ανεξάρτητα αν έχει κοπεί το κανονικό ρεύμα ή όχι. Οι ρυθμιστές φόρτισης λύνουν αυτό το πρόβλημα πολύ εύκολα και ανέξοδα.
Έχουν την δυνατότητα :
Να δίνουν ρεύμα όσο υπάρχει απουσία φωτός ( όλο το βράδυ δηλαδή )
Να δίνουν ρεύμα για Χ ώρες μετά την δύση του ηλίου
Να δίνουν ρεύμα Χ ώρες πριν την ανατολή του ηλίου
Να δίνουν ρεύμα όποτε θέλει ο χρήστης, σαν γενικός διακόπτης.
Με τις παραπάνω πληροφορίες μπορεί ο καθένας να φανταστεί ότι καλύπτονται οι περισσότερες των περιπτώσεων για ένα μικρό αυτόνομο σύστημα.
Τέλος μια σημαντική λειτουργία που κανείς δεν πρέπει να ξεχνά, είναι ότι οι ελεγκτές έχουν την δυνατότητα να διακόψουν κάθε παροχή ρεύματος σε περίπτωση βραχυκυκλώματος. Αυτό μπορεί να γλιτώσει πολλά ατυχήματα. Η τάση σε αυτά τα δίκτυα μπορεί να είναι μικρή αλλά σπινθήρες μπορούν να προκληθούν πολύ εύκολα στα 12 και 24 volt. Αν αυτοί συνεχιστούν και κοντά υπάρχει κάποιο εύφλεκτο υλικό το κακό δεν αργεί να γίνει. Ακόμη και η δολιοφθορά είναι μέσα στο πρόγραμμα. Ειδικά το τελευταίο είναι κάτι που μου έχει τύχει σε μια υλοποίηση φωτισμού ενός παρεκκλησίου. Κάποιες φορές τα φώτα το βράδυ δεν άναβαν. Μετά λοιπόν από κάποιον έλεγχο βρήκα καλώδια κομμένα και βραχυκυκλωμένα. Όμως ο ελεγκτής στο πρώτο δευτερόλεπτο μετά την ρευματοδότηση κλείνει την παροχή, σαν γενικός. Ένα λαμπάκι πάνω του συνήθως σου δείχνει από μακριά καθώς αναβοσβήνει ότι κάτι πήγε στραβά.
Τώρα αν κάποιος αναγνώστης δεν βρει αυτές τις δυνατότητες στα πανάκριβα επαγγελματικά μοντέλα είναι γιατί εκεί δεν χρειάζονται… ας πάρει τα πάμφθηνα ερασιτεχνικά!