Εισαγωγή

Τα αρχικά RFID μεταφράζονται σε Radio Frequency IDentification, που σημαίνει ταυτοποίηση μέσω ραδιοσυχνοτήτων. Το ακρώνυμο αυτό, αναφέρεται σε μικρές ηλεκτρονικές συσκευές οι οποίες αποτελούνται από ένα chip και από μια κεραία. Το chip τυπικά έχει την δυνατότητα να «κουβαλάει» πληροφορίες μεγέθους 2000 bytes περίπου.

Οι συσκευές RFID χρησιμοποιούνται με τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιούνται σήμερα οι πιστωτικές κάρτες ή οι κάρτες ανάληψης από τα ATM, δηλαδή προσφέρουν έναν μοναδικό αριθμό ταυτοποίησης στην συσκευή. Οπότε το μόνο που πρέπει να γίνει είναι απλά να σκαναριστεί όπως ένας bar code ή μια κάρτα με μαγνητική ταινία.

Η συσκευή που περιέχει RFID σκανάρεται, ταυτολογείται και οι πληροφορίες που περιέχει αποκαλύπτονται και γίνονται διαθέσιμες στον διαχειριστή του συστήματος.

Γιατί οι συσκευές RFID δουλεύουν πιο αποδοτικά από τα bar codes και τις μαγνητικές ταινίες.

Το ασύγκριτο πλεονέκτημα των συσκευών που περιέχουν RFID έναντι των άλλων παρόμοιων τεχνολογιών είναι το γεγονός ότι δεν πρέπει να τοποθετηθούν ακριβώς πάνω σε μια κεφαλή ανάγνωσης. Δηλαδή μια κάρτα ανάληψης πρέπει να μπει μέσα στο ATM για να διαβαστεί και να μας αναγνωρίσει το σύστημα. Ένα προϊόν που περιέχει bar code πρέπει να διαβαστεί ακριβώς στο σημείο που πρέπει με ένα ειδικό scanner.

Σε αντίθεση οι συσκευές RFID μπορούν να αναγνωριστούν απλώς αν βρεθούν σε έναν συγκεκριμένο χώρο που μπορεί να φτάνει πολλά μέτρα. Για παράδειγμα θα μπορούσε κάποιος να βάλει όλα τα ψώνια του από το κατάστημα μέσα σε μια σακούλα και όταν περάσει από το «χώρο» του ταμείου όλα να αναγνωριστούν από τις μικροσυσκευές RFID που έχουν πάνω τους και να αθροιστεί το σύνολο αυτόματα με μια κίνηση.

Η τεχνολογία RFID είναι διαθέσιμη εδώ και περίπου 50 χρόνια. Μόνο πρόσφατα όμως έγινε εφικτό να κατασκευαστούν συσκευές RFID οι οποίες να χρησιμοποιούνται ως στοιχεία ελέγχου και να είναι δυνατός αυτός ο έλεγχος. Για παράδειγμα η εταιρία Alien Technologies πρόσφατα πούλησε 500 εκατομμύρια καρτελάκια με RFID τεχνολογία στην εταιρία Gillette           για να τοποθετηθούν στα προϊόντα της με ένα κόστος περίπου 10 σεντς του δολαρίου για κάθε καρτέλα. Σε πολυκαταστήματα ήδη η τεχνολογία αυτή χρησιμοποιείται, θυμηθείτε πόσες φορές σε εισόδους καταστημάτων συναντάται κάτι σαν πύλη από την οποία αν περάσετε με ένα προϊόν χωρίς να περάσετε από το ταμείο, ενεργοποιείται ο συναγερμός.

Όπως ειπώθηκε προηγουμένως απλά περνάτε από τον «χώρο» ελέγχου. Φανταστείτε σε άλλη περίπτωση αντί για να ελέγχεται ένα προϊόν μπορεί να ελέγχεται «οτιδήποτε» άλλο.

Ο λόγος που χρειάστηκε τόσος πολύς καιρός για να χρησιμοποιηθεί η τεχνολογία RFID ήταν το γεγονός ότι απουσίαζαν κανόνες που θα έκαναν δυνατή την χρήση τους σε ευρέα κλίμακα χωρίς «συγκρούσεις» και «λανθασμένες» αναγνωρίσεις. Πολλές εταιρίες έκαναν χρήση της τεχνολογίας RFID για να ελέγχουν τα προϊόντα τους εντός του χώρου τους, ενώ τα μεγάλα πλεονεκτήματα προκύπτουν εάν εφαρμοστεί έλεγχος στις μεταφορές από εταιρίες σε εταιρίες ακόμη και από χώρες σε χώρες.

Κοινά προβλήματα των συσκευών RFID

Το πιο συνηθισμένο πρόβλημα της τεχνολογίας αυτής είναι οι «συγκρούσεις» που μπορούν να παρουσιαστούν από τις συσκευές ανάγνωσης – αναγνώρισης αλλά και τα RFID που βρίσκονται πάνω στα προϊόντα. Κάποιες φορές, ειδικά όταν πολλές συσκευές αναγνώρισης προσπαθούν να διαβάσουν πολλά καρτελάκια που βρίσκονται στον ίδιο χώρο, το πρόβλημα παρουσιάζεται.

Τα συστήματα πρέπει να δημιουργούνται με πολύ προσοχή καθώς λανθασμένες αναγνωρίσεις είναι εφικτό να γίνουν, και αν τα πράγματα τα οποία ελέγχονται είναι απλά προϊόντα ίσως το πρόβλημα δεν είναι τόσο μεγάλο καθώς το κόστος μπορεί να είναι μόνο υλικό. Αν όμως τα αντικείμενα που ελέγχονται δεν είναι απλά προϊόντα ή αν σκοπίμως γίνει «λανθασμένη» αναγνώριση από τον διαχειριστή του «συστήματος» τότε τα πράγματα μπορεί να πάρουν πολύ άσχημη τροπή για ένα θεμελιώδες δικαίωμα του ανθρώπου, την ελευθερία.

Περισσότερες πληροφορίες :