Το ξύλο σαν υλικό μου αρέσει πολύ, πάρα πολύ. Μου αρέσει να το δουλεύω και να κάνω κατασκευές με αυτό παρόλο που δεν έχω κάποια επαγγελματική σχέση με την ξυλουργική. Τολμώ να πω όμως πως θα έκανα με ευχαρίστηση αυτή την δουλειά αν έπρεπε. Γενικώς έχω αρκετά εργαλεία αλλά τα πιο πολλά πράγματα που ήθελα να κάνω, ειδικά από όταν άρχισα να ασχολούμαι με την μελισσοκομία, δεν μπορούσα να τα κάνω με τα μηχανήματα που είχα ήδη πάρει. Μετά από αρκετή έρευνα ανακάλυψα πως το εργαλείο που κάνει .. το κάτι παραπάνω λέγεται ρούτερ και μοιάζει με ρομποτάκι! Εγώ το μόνο ρούτερ που ήξερα ήταν αυτό που μοιράζει το internet…Πρόσφατα λοιπόν και λόγω του ότι άρχισα να φτιάχνω αρκετά πράγματα που έχουν σχέση με τον εξοπλισμό για τα μελίσσια μου, αγόρασα ένα ρούτερ ως προσθήκη στην εργαλειοθήκη μου. Προμηθεύτηκα το Power Plus – POWX091 ROUTER 1200W+12 ROUTER BITS το οποίο φαίνεται αρκετά ποιοτικό και όπως λέει και στο όνομά του συνοδεύεται από μια κασετίνα με 12 φρέζες για να μπορεί κάποιος να αρχίσει αμέσως.Στην πράξη όμως είναι απαραίτητο να προμηθευτεί κάποιος και άλλες φρέζες.
Εκτός από φρέζες ( router bits ) για να δουλέψει κάποιος με ένα ρούτερ ξύλου χρειάζεται τις πιο πολλές φορές να το έχει κάπου σταθερό και να μετακινεί τα ξύλα. Αυτό το μέρος δεν είναι άλλο από ένα τραπέζι ρούτερ. Το ρούτερ, οι φρέζες, το ειδικό τραπέζι… γενικώς είναι ακριβό χόμπι.Μη έχοντας άμεσα την δυνατότητα να πάρω και τραπέζι ρούτερ αποφάσισα να κοιτάξω στο internet μήπως υπάρχει εναλλακτικός τρόπος να το δουλέψω. Πραγματικά βρήκα πληθώρα βίντεο και πληροφορίες που με βοήθησαν να καταλάβω πως ένα τραπέζι ρούτερ για ερασιτεχνικές εργασίες μπορεί να φτιαχτεί από τον οποιονδήποτε. Αυτές τις πληροφορίες εμπέδωσα και αποφάσισα να φτιάξω το δικό μου τραπέζι ρούτερ χωρίς ιδιαίτερο κόστος. Χρησιμοποίησα ένα παλιό τραπέζι το οποίο δεν μπορούσε πλέον να χρησιμοποιηθεί για κάτι επίσημο, εξάλλου η αλλαγή που προκαλεί η τοποθέτηση του ρούτερ δεν το αχρηστεύει. Το τραπέζι ρούτερ που έφτιαξα είναι εντελώς ερασιτεχνικό, πλην όμως φτιάχνεται σε λίγη ώρα και κυρίως εξυπηρετεί το σκοπό του. Δεν έχει ολοκληρωθεί και θα ακολουθήσει δεύτερο μέρος με την χρήση του.
Από εδώ και πέρα η οποιαδήποτε περιγραφή θα είναι ως λεζάντα στις φωτογραφίες.
Αυτό το τραπέζι το χρησιμοποιούσα για δουλείες έτσι και αλλιώς. Θα μετατραπεί σε τραπέζι ρούτερΜε την βοήθεια των πιο απλών εργαλείων και όχι με απόλυτη ακρίβεια βρήκα το κεντρο του τραπεζιού και το σημάδεψα. Καλό είναι να υπάρχει πολύς χώρος για την περίπτωση που τα ξύλα χρειάζεται να κινούνται ελεύθερα πάνω στο τραπέζι.Τα ρούτερ συνοδεύονται από μια πλάκα στο κάτω μέρος τους και είναι βιδωμένη πάνω τους. Αυτή χρησιμοποιήσα για να σημαδέψω ακριβώς σε ποια σημεία θα πρέπει να περάσουν οι βίδες.Εύκολα μπορεί να γίνει το σημάδεμα. Το κάθε ρούτερ έχει διαφορετικό σχήμα.Εδώ φαίνεται στην πράξη για ποιο λόγο έγινε το σημάδεμα. Στα σημάδια θα γίνουν τρύπες και πρέπει να συμπίπτουν με τις τρύπες του ρούτερ ώστε αυτό να στερεωθεί από κάτω.Για τις τρύπες χρησιμοποιήσα ένα κοινό τρυπάνιΠρέπει να προσέξει κάποιος ώστε οι τρύπες να είναι μικρές αλλά ταυτόχρονα με ένα τρυπάνι μεγαλύτερης διαμέτρου να “χαμηλώσει” λιγάκι το ξύλο στις τρύπες ώστε να μπορεί το κεφαλάκι της βίδας να μπει μέσα. Δεν πρέπει να εξέχει ούτε χιλιοστό!!!Πολύ σημαντικό!!! Πρέπει όχι μόνο να βρούμε βίδες που να ταιριάζουν με αυτές του ρούτερ αλλά και να έχουν υο κατάλληλο μήκος ώστε να έχουν περιθώριο για το τραπέζι που έχουμε επιλέξει.Περνάμε τις βίδες και είμαστε έτοιμοι για δράση… στην άλλη πλευρά!!!Οι βίδες από την κάτω πλευρά. Εξέχουν αρκετά ώστε να μπορεί να πιάσει καλά στο ρούτερ. Στην αρχή ανυσηχούσα για το αν μπορεί το κόντρα πλακέ να αντέξει τις δονήσεις από το ρούτερ, αλλά μόλις το λειτούργησα κατάλαβα πως αυτή η δύναμη δεν περνά στο τραπέζι και δουλέυει πολύ ομαλά το σύστημα.Με την πλαστική “μήτρα” ελέγχω αν οι βίδες βγήκαν ακριβώς εκεί που έπρεπε. Στην δική μου περίπτωση παρόλο που φαίνεται συμμετρικό το σχήμα δεν είναι. Μόνο από την μια πλευρά “κουμπώνει”.Στην αρχή είναι λίγο δύσκολη η τοποθέτηση και βίδωμα του ρούτερ, αλλά σε λίγα λεπτά είναι έτοιμο. Με ένα ηλεκτρικό ή μπαταρίας κατσαβίδι είναι παιχνιδάκι.Ακολουθεί το άνοιγμα της κεντρικής τρύπας από όπου θα εξέχει η φρέζα του ρούτερ. Ένα ποτηροτρύπανο είναι αυτό που χρειάζεται. Την έκανα στο μέγεθος που είχε και η μήτρα – οδηγός.Δεν είχα χρησιμοποιήσει ποτέ αυτό το σετ ποτηροτρύπανα… τα οποία είχα πολύ καιρό στην αποθήκη μου! Για όλα έρχεται η κατάλληλη στιγμή που είναι απαραίτητα. Με ένα ηλεκτρικό τρυπάνι το άνοιγμα στρόγγυλων τρυπών στο ξύλο είναι παιχνιδάκι.Πολύ χρήσιμο εργαλείο…Εγώ είχα ξεχάσει να κάνω την τρύπα και βίδωσα το ρούτερ. Κανένα πρόβλημα ακόμη και έτσι, απλά το χαλάρωσα λίγο και με προσοχή κατέβασα το κοπτικό μέχρι να κοπεί το στρόγγυλο κομμάτι ξύλου.Ένα βήμα πιο κοντά στο να δουλέψουμε με το ρούτερ…Αυτή είναι η όψη του τραπεζιού από ψηλά και πως φαίνεται το ρούτερ…ανάποδα! Εκεί ακριβώς είναι η υποδοχή για να βάλουμε την κατάλληλη φρέζα για την εργασία που θέλουμεΤο τραπέζι με το ρούτερ εγκατεστημένο και μια φρέζα έτοιμα να… φρεζάρει το ξύλο που θα της δώσουμε!Η αλλαγή της φρέζας δεν είναι δύσκολη υπόθεση. Με το ειδικό εργαλείο ασφαλίζουμε την φρέζα την οποία τοποθετούμε από πάνω.Ένα τεχνικό θέμα που έχει να κάνει με τον τρόπο λειτουργεία είναι ο διακόπτης. Είναι ασφαλείας και είναι διπλός. Για να λειτουργούμε το ρούτερ στο τραπέζι προφανώς είναι αδύνατο να πιέζουμε τον διακόπτη όπως το κάνουμε όταν δουλέυουμε το εργαλείο στα χέρια μας. Έτσι με tyre up έδεσα τον διακόπτη και χρησιμοποίησα άλλον πάνω στο τραπέζι για να το ανοιγωκλείνω όποτε θέλω. Δεν ξέρω αν αυτή η λύση είναι κατάλληλη αλλά αυτό μου ήρθε στο μυαλό στον λίγο χρόνο που είχα για να τελειώσω την κατασκευή.Το ρούτερ έσκαψε τα πρώτα του ξύλα.
Φυσικά δεν τελειώνει εδώ το θέμα αλλά ήταν το πρώτο βήμα για την χρήση του. Ούτε το τραπέζι είναι πλήρες φυσικά έτσι αφού θα πρέπει να τοποθετηθεί μια μπάρα για την ευθυγράμμιση των ξύλων. Αυτό και λίγα πράγματα για την χρήση του θα αποτελέσουν το υλικό για το δεύτερο μέρος. Ελπίζω σύντομα…
Το καλώδιο crossover χρησιμεύει για την σύνδεση δύο υπολογιστών απευθείας μεταξύ τους για διαμοιρασμό αρχείων ή για δικτυακό παιχνίδι χωρίς την ύπαρξη τοπικού δικτύου LAN.
Η διαφορά στην κατασκευή του καλωδίου crossover είναι πως η σειρά των χρωματιστών καλωδίων δεν συμπίπτει στις δύο πλευρές αλλά ακολουθεί την παρακάτω σειρά διεθνώς.
Τα καλώδια στην πλευρά Α και στην πλευρά Β πρέπει να τοποθετηθούν σύμφωνα με την παραπάνω σειρά. Σημαντικό : Πρέπει να βλέπουμε τα σιδεράκια όταν βάζουμε τα καλωδιάκια.
Η διαδικασία είναι ίδια με την περίπτωση του straight καλωδίου. Δείτε ΕΔΩ
Το καλώδιο δικτύου cross είναι έτοιμο. Σε αυτό το καλώδιο έβαλα αυτοκολλητάκια για να διαφέρει από τα υπόλοιπα και όχι επειδή παίζουν ρόλο οι πλευρές.
Το καλώδιο δικτύου straight χρησιμεύει στην σύνδεση υπολογιστών και άλλων συσκευών σε ένα τοπικό δίκτυο ( LAN ) μέσω ενός router ή ενός switch. Είναι το καλώδιο που χρειαζόμαστε σχεδόν πάντα. Αν θέλουμε να συνδέσουμε δυο υπολογιστές απευθείας μεταξύ τους χρησιμοποιούμε το καλώδιο δικτύου cross.
Σε μια εποχή που κυριαρχούν οι ασύρματες επικοινωνίες, όλοι μας ψάχνουμε πώς να απαλλαγούμε από τα πολλά καλώδια που περιπλέκουν την ζωή μας και τον χώρο εργασίας μας. Παρόλα αυτά τα καλώδια δικτύου ακόμη χρειάζονται και σε συγκεκριμένες περιπτώσεις κυριαρχούν καθώς υπερτερούν. Για παράδειγμα μια ενσύρματη επικοινωνία είναι πιο αξιόπιστη και χωρίς να εκπέμπει ακτινοβολία.
Για οποιονδήποτε λόγο χρειάζεται να κάνουμε χρήση ενός καλωδίου δικτύου έχουμε δύο επιλογές :
Να αγοράσουμε από κάποιο κατάστημα το κατάλληλο καλώδιο όσον αφορά τον τύπο ( straight – cross ) και σε κάποιο από τα προεπιλεγμένα μήκη. Αυτή η λύση είναι πολύ βολική και φτηνή.
Να φτιάξουμε το δικό μας καλώδιο και ακριβώς στο μήκος που πρέπει. Αυτό είναι πιο δύσκολο αφού χρειάζεται κάποια γνώση και χρόνο, αλλά μας δίνει την αυτονομία και αυτοπεποίθηση πως ότι και να χρειαστεί θα το κάνουμε μόνοι μας και δεν θα χρειαζόμαστε κάποιο κατάστημα.
Αν χρειάζεται συχνά να φτιάχνουμε καλώδια στην δουλειά για παράδειγμα, το πιο αποδοτικό είναι να έχουμε μια κουλούρα καλωδίου, το ειδικό εργαλείο – πρέσα για τα καλώδια δικτύου και τους πλαστικούς ακροδέκτες που συνδέουμε στην κάρτα δικτύου του υπολογιστή. Αν χρειαζόμαστε λίγα καλώδια τότε χωρίς συζήτηση συμφέρει να τα αγοράσουμε έτοιμα.
Στο πρακτικό κομμάτι τώρα, ένα καλώδιο δικτύου αποτελείται από 8 μικρότερα καλώδια με έναν στάνταρντ χρωματισμό ο οποίος βοηθά στο ταίριασμα τους στις δύο άκρες του καλωδίου. Τα χρώματα διεθνώς είναι τα παρακάτω :
Από εδώ και στο εξής οι εικόνες παίζουν τον κύριο ρόλο και η περιγραφή βρίσκεται εντός της λεζάντας.
τα χρώματα του καλωδίου όπως πρέπει να είναι. Στην περίπτωση του καλωδίου straight οι δύο πλευρές του καλωδίου είναι ίδιες ακριβώς. Δηλαδή κάνουμε την διαδικασία Χ 2. Στην πραγματικότητα το μόνο που πρέπει να κάνουμε ώστε να δουλέψει το καλώδιο είναι να βάλουμε τα καλώδια με την ίδια σειρά και στις δύο πλευρές, άσχετα πια σειρά είναι αυτή. Καλό είναι πάντως να ακολουθείται ο διεθνής κανονισμός, ειδικά όταν το καλώδιο που φτιάχνουμε δεν προορίζεται… για το σπίτι μας!Καλώδιο δικτύου ακριβώς μετά το “ξεμπέρδεμα” των εσωτερικών καλωδίων. Σε αυτή την φάση δεν είναι ακριβώς ίσια και χρειάζεται για πρακτικούς λόγους να τα φέρουμε σε μια ευθεία. Ο πιο εύκολος τρόπος είναι μέσω του ειδικού εργαλείου.Το ειδικό εργαλείο έχει ένα κοφτάκι από την μια πλευρά που μπορεί να κόψει τα καλώδια σε ευθεία.Τα καλώδια σε αυτή την μορφή θα μας βοηθήσουν πολύ κατά την εισαγωγή στο πλαστικό βύσμαΚαλό είναι να πιάσουμε πολύ καλά και σφικτά τα καλωδιάκια καθώς διαφορετικά δυσκολεύει η εισαγωγή τους με την σωστή σειρά.Πριν πατήσουμε – πιέσουμε το πλαστικό κλιπσάκι με το ειδικό εργαλείο ελέγχουμε αν τα καλώδια μπήκαν με την σωστή σειρά. Σε αυτό το σημείο μπορούμε να τραβήξουμε τα καλωδιάκια και να κάνουμε διόρθωση. Αν πιέσουμε το εργαλείο τότε δεν μπορούμε να διορθώσουμε τυχόν λάθος.Πιέζουμε το πλαστικό βύσμα με το εργαλείο και είναι έτοιμο.Επαναλαμβάνουμε την διαδικασία και στην άλλη πλευρά του καλωδίου και το καλώδιο δικτύου straight είναι έτοιμο για χρήση.
Οι σπόροι πολλών φυτών μπορούν να συλλεχθούν και να κρατηθούν όπως ακριβώς είναι. Δηλαδή δεν απαιτούν καμία εργασία αφού ωριμάζουν και είναι έτοιμοι όταν ακόμη βρίσκονται πάνω στο φυτό.
Η συλλογή σπόρου από ντομάτα είναι κάπως πιο δύσκολη και απαιτεί χρόνο ώστε να γίνει με τον καλύτερο τρόπο. Αυτό είναι απαραίτητο αφού εξαρτάται η γονιμότητα και συνεπώς επιτυχία της επόμενης χρονιάς, από το αν έχουμε καλά διατηρημένο σπόρο.
Ο σπόρος της ντομάτας είναι «φυλακισμένος» σε ένα παχύρευστο υγρό με την υφή του ζελέ, στο εσωτερικό της ντομάτας. Το υγρό αυτό περιέχει συστατικά που αποτρέπουν την βλάστηση και συνεπώς την δραστηριοποίηση του σπόρου όσο αυτός είναι εντός της ντομάτας.
Στην φύση η διαδικασία της διαιώνισης του είδους είναι απλή αλλά διαρκεί πολύ. Το φρούτο πέφτει όταν ωριμάσει. Το ζελέ αυτό που περιέχει το σπόρο «βράζει» ή «ζυμώνεται», φύση σιγά σιγά εξαφανίζει το περισσότερο υλικό το καρπού και μένουν οι σπόροι της ντομάτας οι οποίο όμως έχουν αποκτήσει ένα περίβλημα ( κρούστα ) προερχόμενο από το ζελέ. Έτσι μπορούν να διατηρηθούν χάρη στις ιδιότητες που το ζελέ παρέχει στο σπόρο.
Στην πράξη όμως ο καλλιεργητής θέλει πιο σύντομα να συλλέξει τον σπόρο ντομάτας όταν βρει τον κατάλληλο καρπό και συνεπώς παίρνει την κατάσταση στα χέρια του ώστε όλα να γίνουν σύντομα και όταν ο καλλιεργητής το θέλει.
Το πρώτο βήμα είναι να διαλέξουμε τις καλύτερες ντομάτες, αυτές που η εμφάνισή τους δείχνει πως δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Όπως συμβαίνει σε όλη την φύση, το γενετικό υλικό μεταφέρεται στους απογόνους και αυτό είναι κάτι που εμείς εκμεταλλευόμαστε. Η τέλεια ντομάτα εμφανισιακά θα μας «φωνάξει» από μακριά… να την επιλέξουμε!
Η ντομάτα αυτή είναι κατάλληλη για να συλλέξουμε σπόρο. Ξεχώρισε από νωρίς σαν καρπός και για αυτό μπήκε ένα σημαδάκι ώστε να μην κοπεί κατά λάθος.
Κόβουμε την ντομάτα στην μέση ώστε να αποκαλυφθούν οι μικρές «σπηλιές» που περιέχουν το ζελέ με τον σπόρο. Βγάζουμε όλο το περιεχόμενο ( ζελέ και σπόρο ) σε ένα καθαρό δοχείο. Μη προσπαθήσετε να πάρετε μόνο το σπόρο, το ζελέ είναι απαραίτητο να παραμείνει και να ζυμωθεί σαν ενιαίο μείγμα με τον σπόρο της ντομάτας. Αυτό δίνει τις ιδιότητες που χρειάζεται ώστε η διατήρηση του σπόρου να είναι τέλεια. Πρέπει να υπάρχει τόσο ζελέ στο μπολάκι ώστε οι σπόροι να επιπλέουν μέσα σε αυτό. Στη συνέχεια το τοποθετούμε σε ένα ζεστό και ασφαλές μέρος ( μέσα στο σπίτι είναι κατάλληλες οι συνθήκες ) και το αφήνουμε ώστε να γίνει η ζύμωση. Αυτό θα χρειαστεί μερικές μέρες, συνήθως 3-4 είναι αρκετές.
Ανοίγουμε την ντομάτα και βγάζουμε από τις μικρές “σπηλιές” το σπόρο μαζί με το ζελέ
Το μείγμα αυτό καθώς περνάν οι ώρες και οι μέρες λόγω της ζύμωσης θα αρχίσει να μυρίζει κάπως δυσάρεστα, οπότε βάλτε το σε ένα σημείο που δεν θα ενοχλεί. Αν έχετε γυάλινο βάζο προτιμήστε αυτό. Θα μπορείτε να βλέπετε πως εξελίσσεται η διαδικασία από το πλαϊνό του βάζου. Βάλτε και ένα τούλι από πάνω το οποίο του επιτρέπει να αναπνέει αλλά και κρατά τα έντομα μακριά από το μείγμα ενώ συγκρατεί την μυρωδιά στο εσωτερικό του βάζου.
Αυτό που τελικά θα συμβεί και θέλουμε να δούμε είναι… μια στρώση μούχλας να σχηματίζεται στο πάνω μέρος του μείγματος. Θα μοιάζει σαν πέτσα. Αν δούμε και κάποια φυσαλίδα να βγαίνει τότε σημαίνει πως όλα είναι έτοιμα. Μην αφήσετε περισσότερο το σπόρο σε αυτή την κατάσταση γιατί θα ενεργοποιηθεί! Από το πλαϊνό τμήμα του βάζου φαίνεται η διαστρωμάτωση του μείγματος. Οι σπόροι κατακάθονται στον πάτο του βάζου, κάτω από την πέτσα που δημιουργείται.
Κρατάμε τον σπόρο σε αυτή την κατάσταση μέχρι να πιάσει μια κρούστα στο πάνω μέρος.
Στη συνέχεια αφαιρείται η πέτσα για λόγους πρακτικούς. Αυτό διευκολύνει το ξεχώρισμα του σπόρου. Το μείγμα που μένει είναι πιο υγρό. Αν προσθέσουμε και λίγο νεράκι ακόμη τότε μπορούμε να κάνουμε μια πρώτη διαλογή του σπόρου. Αυτό είναι καλό ώστε όταν την επόμενη χρονιά φυτευτούν να μην έχουμε πολλές αποτυχίες. Στο αραιό μείγμα οι καλοί σπόροι θα κάτσουν στον πάτο του βάζου ενώ οι «επικίνδυνοι» σπόροι θα επιπλεύσουν! Αυτό συμβαίνει με πολλούς σπόρους, είναι ένας εύκολος τρόπος διαλογής. Αφαιρούμε λοιπόν τους σπόρους που δεν πέρασαν το ΤΕΣΤ και στραγγίζουμε τους σπόρους μέσα από ένα σουρωτήρι. Με πολύ τρεχούμενο νερό φροντίζουμε ώστε να μη παραμείνει υλικό από το μείγμα, παρά μόνο καθαροί σπόροι. Στην συνέχεια βάζουμε τους καθαρούς πλην βρεγμένους σπόρους σε ένα πιατάκι ώστε να στεγνώσουν. ΜΗΝ προσπαθήσετε να τους στεγνώσετε με τεχνητά μέσα ( αερόθερμα , χαρτοπετσέτες κτλ ) αλλά αφήστε το στέγνωμα να συμβεί αργά και με φυσικό τρόπο.
Οι σπόροι παρόλο που πλύθηκαν έχουν φτιάξει ένα προστατευτικό περίβλημα που τους διατηρεί. Εμείς πρέπει να τους παρέχουμε ένα καλό χώρο αποθήκευσης. Αποθυκεύουμε τους σπόρους σε ένα δοχείο που κλείνει καλά αεροστεγώς και το τοποθετούμε σε ένα δροσερό μέρος που δεν έχει υγρασία. Ισχύει δηλαδή ότι και για την αποθήκευση των περισσότερων σπόρων.
Συμβουλή : Βάλτε πάνω στο δοχείο ένα μικρό αυτοκολητάκι με το όνομα του σπόρου και την ημερομηνία συλλογής. Μπορεί να φαίνεται εύκολο να ξεχωρίζουμε ποιος σπόρος είναι τι, αλλά όταν μαζευτούν αρκετοί σπόροι αυτή η οργάνωση μας ανταμείβει.
Πολλές φορές χρειάστηκε στο παρελθόν να μετονομάσω αρχεία στα οποία ήθελα απλά να κάνω μια μικρή αλλαγή όπως να διαγράψω ένα νούμερο, να αντικαταστήσω έναν χαρακτήρα κτλ. Πάντα ήταν τόσα ώστε τα μετονόμαζα γρηγορότερα με το χέρι σε σχέση να αναζητήσω ένα πρόγραμμα, να το εγκαταστήσω, να μάθω πως δουλεύει και στην συνέχεια να κάνω την μετονομασία.
Χρειάστηκε λοιπόν να μετονομάσω εικόνες τις οποίες από συνήθεια αποθήκευα χρησιμοποιώντας το σύμβολο ( _ ) underscore. Αυτό στην δική μου περίπτωση δεν βοηθούσε καθόλου καθώς σαν όνομα αρχείου στο internet δεν βοηθά καθόλου στην αναζήτηση από τις μηχανές αναζήτησης. Έτσι χρειάστηκε να αλλάξω το underscore με την απλή παύλα ( – ) σε πάρα πολλά αρχεία τα οποία είχα κατά καιρούς συγκεντρώσει. Ψάχνοντας προφανώς μπορεί κάποιος να βρει 100άδες προγράμματα που κάνουν αυτή την δουλειά, εγώ όμως θα παρουσιάσω 1 το οποίο δούλεψε, ήταν εύκολο, αποτελεσματικό και φυσικά δωρεάν.
Δοκίμασα το Pfrank και παρακάτω παρουσιάζεται η λειτουργία του :
Το πρόγραμμα αυτό παρέχει πάρα πολλές δυνατότητες και προκαθορισμένες φόρμες για μετονομασία. Όμως στην πράξη από το πεδίο ( 1 ) της εικόνας είναι εύκολο να καθορίσουμε εμείς τι θέλουμε να αντικατασταθεί και με τι να αντικατασταθεί. Επιλέγουμε τον φάκελο στον οποίο βρίσκονται τα αρχεία και πατάμε scan ( εντοπισμός ).
Αφού πατήσουμε scan ένα νέο παράθυρο βγαίνει και μας πληροφορεί για τα αρχεία που βρέθηκαν πληρούν τις προϋποθέσεις για την μετονομασία. Πατάμε rename και η μαζική μετονομασία αρχείων ολοκληρώνεται σε κλάσματα του δευτερολέπτου, άσχετα με τον αριθμό των αρχείων.
Οι κινούμενες εικόνες GIF ( animated ) είναι πολύ διαδεδομένες στο internet. Στην ουσία δεν πρόκειται για μια εικόνα αλλά για πιο πολλές οι οποίες προβάλλονται η μία μετά την άλλη. Αυτές οι εικόνες δεν χρειάζεται καν να είναι τύπου GIF. Για παράδειγμα 2 εικόνες JPG μπορούν να δημιουργήσουν ένα animated GIF.
Οι λόγοι που μπορεί κάποιος να θέλει να κάνει μια κινούμενη εικόνα είναι πολλοί και ποικίλουν από απλή διασκέδαση ( π.χ φωτογραφίες από ένα πρόσωπο που σε κάθε φωτογραφία παίρνει διαφορετική γκριμάτσα ) μέχρι την δημιουργία ενός διαφημιστικού για να προβληθεί στο internet.
Πρέπει να ξέρει κάποιος πως υπάρχουν ειδικά προγράμματα ( GIF animators ) τα οποία κάνουν αυτή τη δουλειά με αρκετές δυνατότητες και επιλογές αλλά υπάρχει η δυνατότητα να δημιουργήσουμε κινούμενες εικόνες και απευθείας ( online ) μέσα από σελίδες στο internet με λιγότερες δυνατότητες.
Στην περίπτωσή μας εξετάζουμε την δεύτερη λύση, την δημιουργία δηλαδή κινούμενης εικόνας μέσα από μια σελίδα στο internet και χωρίς κόστος.
Εγώ χρησιμοποιώ την ιστοσελίδα http://picasion.com/ η οποία γνωρίζω πως εδώ και αρκετά χρόνια δουλεύει και είναι αξιόπιστη. Προφανώς υπάρχουν 10άδες εναλλακτικές λύσεις στο διαδίκτυο, αρκεί να ψάξει κάποιος με τον εξής όρο : online gif maker.
Στην πράξη λοιπόν ανοίγουμε την ιστοσελίδα http://picasion.com/ . Από την σελίδα μας ενδιαφέρει το τμήμα που είναι τονισμένο με κόκκινο.
Από την φόρμα επιλέγουμε τα αρχεία που έχουμε ετοιμάσει για την δημιουργία της κινούμενης εικόνας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το μέγεθος ( διαστάσεις ) όλων των εικόνων πρέπει να είναι ίδιο. Στο παράδειγμά μας θα χρησιμοποιήσουμε 2 εικόνες διάστασης 100Χ100 pixel.
Κάνουμε τις απαραίτητες ρυθμίσεις σε διαστάσεις και ταχύτητα και πατάμε Create, για να δημιουργηθεί online η εικόνας μας. Στη συνέχεια το γραφικό μας δημιουργείται και μπορούμε να το αποθηκεύσουμε στον υπολογιστή μας και στη συνέχεια να το χρησιμοποιήσουμε σε κάποια ιστοσελίδα, όπως κάναμε εδώ με το δοκιμαστικό γραφικό μας.
Το γραφικό μας είναι έτοιμο για χρήση
Ένα απλό παράδειγμα είναι το παρακάτω :
Χρησιμοποιήθηκαν δύο εικόνες JPG ίδιων διαστάσεων.
Η επέκταση αρχείου .webarchive σχετίζεται με τον safari web browser. Αυτός ο browser προέρχεται από την Apple και χρησιμοποιείται στους υπολογιστές με λειτουργικό σύστημα MAC Os. Με απλά λόγια τα αρχεία με κατάληξη .webarchive είναι ιστοσελίδες που αποθηκεύτηκαν μέσω του Safari. Αντίστοιχα δηλαδή με τις αποθηκευμένες σελίδες από τους υπόλοιπους browser ( Internet explorer, firefox, chrome κτλ ) οι οποίες έχουν κατάληξη .html. Η αποθήκευση σελίδων σε όπιο σύστημα και αν χρησιμοποιούμε δίνει την δυνατότητα να δούμε την σελίδα αυτή όταν δεν θα έχουμε σύνδεση στο internet.
Για όποιον χρησιμοποιεί MAC αυτά που γράφουμε εδώ προφανώς είναι γνωστά. Στις μέρες μας όμως με δεδομένο ότι οι χρήστες MAC αυξάνονται είναι πολύ πιθανό να γίνει ανταλλαγή τέτοιων αρχείων με χρήστη windows. Για παράδειγμα ένας χρήστης MAC στέλνει με email κάτι που αποθήκευσε με τον safari χωρίς να σκεφτεί αν μπορεί ο άλλος να το ανοίξει αυτό το αρχείο. Μπορεί να μην είναι προφανής ο τρόπος που θα γίνει αυτό. Υπάρχει περίπτωση τα αρχεία .webarchive να ανοίξουν είτε με το internet explorer ή το word αλλά το αποτέλεσμα είναι αβέβαιο.
Ο browser Safari είναι διαθέσιμος για windows και η εγκατάστασή του θα λύσει το πρόβλημα. Στην συνέχεια τα αρχεία .webarchive θα ανοίγουν χωρίς πρόβλημα στον υπολογιστή μας.
Ο ελεγκτής ή αλλιώς ρυθμιστής φόρτισης αποτελεί μέρος κάθε αυτόνομου φωτοβολταϊκού συστήματος. Ακόμη και πολύ μικρής κλίμακας να είναι ο charge controller είναι απαραίτητος και δεν πρέπει να λείπει από καμία υλοποίηση, ακόμη και από αυτές που φαίνεται να μη είναι απαραίτητος. Το κόστος του μπορεί στις μέρες μας να είναι πολύ χαμηλό, ειδικά αν βρούμε κάποιο μοντέλο που απευθύνεται σε ερασιτέχνες.
Έτσι και αλλιώς οι μπαταρίες που χρησιμοποιούμε στα φωτοβολταϊκά ( lead acid ) θα μπορούσαν εύκολα να υποστούν ζημιές αν απουσίαζε ο ελεγκτής φόρτισης όπως για παράδειγμα όταν μια πλήρως φορτισμένη μπαταρία συνεχίσει να δέχεται υψηλό φορτίο από τα ηλιακά πάνελ ή τις ανεμογεννήτριες. Ο charge controller αναλαμβάνει όχι μόνο να ελέγξει την φόρτιση των μπαταριών αλλά και να τις προστατέψει. Όταν λοιπόν φορτίζεται μια μπαταρία συνδεμένη στον ελεγκτή, θα φτάσει μέχρι μια τάση ( volt ) ασφαλείας και όχι παραπάνω. Παρόλο που μπορεί να συνεχίσει ο ήλιος να παρέχει ενέργεια και υψηλή τάση, ο ελεγκτής αποφασίζει πως δεν χρειάζεται περεταίρω φόρτιση και την διακόπτει. Αν δεν υπήρχε, θα συνέχιζε η φόρτιση με απρόβλεπτες συνέπειες. Ο ελεγκτής όμως φροντίζει και όταν η μπαταρία κοντεύει να τελειώσει. Όπως έχει γραφτεί στο άρθρο για την φροντίδα των μπαταριών, δεν πρέπει ποτέ οι μπαταρίες να ξεφορτίζονται πλήρως. Ο ρυθμιστής φόρτισης δεν αφήνει τις μπαταρίες να τελειώσουν και κλείνει «τον γενικό» με σκοπό να τις προστατέψει. Αυτό πρέπει να το έχουμε υπόψη αφού μια μπαταρία ποτέ δεν μπορεί να αξιοποιήσει πλήρως την ονομαστική της αξία αλλά στην ουσία περίπου το 60% και μάλλον λιγότερο.
Τρόπος λειτουργίας ενός ελεγκτη φόρτισης
Ένας τυπικός ρυθμιστής φόρτισης, ακόμη και ο πιο απλός έχει 3 ζεύγη για υποδοχή ακροδεκτών. Το ένα δέχεται το ρεύμα από τα ηλιακά πάνελ ή τις ανεμογεννήτριες. Το άλλο στέλνει αυτό το ρεύμα στις μπαταρίες έτσι ώστε να μπορεί να αποφασιστεί αν πρέπει να διακοπεί η παροχή. Τέλος το τρίτο ζεύγος δίνει το ρεύμα χρήσης. Δηλαδή είναι το σημείο από το οποίο στην ουσία ξεκινά το μικρό ιδιωτικό δίκτυο παροχής ηλεκτρικής ενέργειας. Όσο και αν φαίνεται μεγαλεπήβολη αυτή η φράση η ουσία είναι πως αυτό συμβαίνει στην πράξη, είτε πρόκειται να ανάψουμε μια λάμπα είτε κάτι πολύ πιο σημαντικό εκμεταλλευόμαστε την δική μας ηλεκτρική ενέργεια. Υπάρχουν πολύ πιο εξελιγμένοι ελεγκτές φόρτισης από αυτό που περιέγραψα παραπάνω. Όμως ο σκοπός αυτής της ιστοσελίδας είναι να παρέχει την μικρή εμπειρία του συγγραφέα στα μικρά ερασιτεχνικά αυτόνομα φωτοβολταϊκά συστήματα και ερασιτεχνικά σημαίνει όσο το δυνατόν χαμηλού κόστους. Στο διαδίκτυο μπορεί να βρει κάποιος πολύ φτηνά charge controllers. Στις υλοποιήσεις που απασχολούν αυτά τα φτηνά εξαρτήματα αρκούν.
Το κύριο χαρακτηριστικό που τους επιλέγουμε είναι τα Αμπέρ ( ampere ) που μπορούν να σηκώσουν. Δηλαδή τι ένταση ρεύματος μπορούν να διαχειριστούν. Ένας charge controller των 5A, 10A ή 20A είναι ένα τυπικό παράδειγμα για μικρές υλοποιήσεις. Επίσης η τάση λειτουργίας είναι σημαντική. Αν το σύστημά μας είναι στα 12v τότε τέτοιας τάσης πρέπει να είναι και ο ελεγκτής για την φόρτιση.
Ένα τυπικό παράδειγμα ελεγκτή φόρτισης για εραστιχνικές εφαρμογές
Οι ρυθμιστές φόρτισης πέραν της προφανούς λειτουργίας που επιτελούν, παρέχουν και κάποιους αυτοματισμούς που είναι ίσως αρκετοί για τις ερασιτεχνικές εφαρμογές. Επειδή η πιο συχνή αιτία που κάποιος υλοποιεί το δικό του φωτοβολταϊκό σύστημα είναι ο φωτισμός, οι πιο πολλοί κατασκευαστές ελεγκτών φόρτισης φροντίζουν ακόμη και τα πιο απλά προϊόντα τους να παρέχουν αυτοματισμούς για τον φωτισμό. Ο λόγος είναι απλός. Πολύ συχνά θέλουμε φωτισμό ασφαλείας σε επαγγελματικές στέγες για το βράδυ, να φωτίσουμε ένα μνημείο ή απλώς να υπάρχει ένα φως στο σπίτι που θα μένει όλο το βράδυ ανοιχτό ανεξάρτητα αν έχει κοπεί το κανονικό ρεύμα ή όχι. Οι ρυθμιστές φόρτισης λύνουν αυτό το πρόβλημα πολύ εύκολα και ανέξοδα.
Έχουν την δυνατότητα :
Να δίνουν ρεύμα όσο υπάρχει απουσία φωτός ( όλο το βράδυ δηλαδή )
Να δίνουν ρεύμα για Χ ώρες μετά την δύση του ηλίου
Να δίνουν ρεύμα Χ ώρες πριν την ανατολή του ηλίου
Να δίνουν ρεύμα όποτε θέλει ο χρήστης, σαν γενικός διακόπτης.
Με τις παραπάνω πληροφορίες μπορεί ο καθένας να φανταστεί ότι καλύπτονται οι περισσότερες των περιπτώσεων για ένα μικρό αυτόνομο σύστημα.
Τέλος μια σημαντική λειτουργία που κανείς δεν πρέπει να ξεχνά, είναι ότι οι ελεγκτές έχουν την δυνατότητα να διακόψουν κάθε παροχή ρεύματος σε περίπτωση βραχυκυκλώματος. Αυτό μπορεί να γλιτώσει πολλά ατυχήματα. Η τάση σε αυτά τα δίκτυα μπορεί να είναι μικρή αλλά σπινθήρες μπορούν να προκληθούν πολύ εύκολα στα 12 και 24 volt. Αν αυτοί συνεχιστούν και κοντά υπάρχει κάποιο εύφλεκτο υλικό το κακό δεν αργεί να γίνει. Ακόμη και η δολιοφθορά είναι μέσα στο πρόγραμμα. Ειδικά το τελευταίο είναι κάτι που μου έχει τύχει σε μια υλοποίηση φωτισμού ενός παρεκκλησίου. Κάποιες φορές τα φώτα το βράδυ δεν άναβαν. Μετά λοιπόν από κάποιον έλεγχο βρήκα καλώδια κομμένα και βραχυκυκλωμένα. Όμως ο ελεγκτής στο πρώτο δευτερόλεπτο μετά την ρευματοδότηση κλείνει την παροχή, σαν γενικός. Ένα λαμπάκι πάνω του συνήθως σου δείχνει από μακριά καθώς αναβοσβήνει ότι κάτι πήγε στραβά.
Τώρα αν κάποιος αναγνώστης δεν βρει αυτές τις δυνατότητες στα πανάκριβα επαγγελματικά μοντέλα είναι γιατί εκεί δεν χρειάζονται… ας πάρει τα πάμφθηνα ερασιτεχνικά!
Παρόλο που οι μπαταρίες έχουν σχεδιαστεί ώστε να αντέχουν πολλά χρόνια, η γνώση μερικών σημαντικών πληροφοριών μπορεί να παρατείνει κατά πολύ την ζωή τους. Δεδομένου ότι οι μπαταρίες είναι πολύ ακριβός εξοπλισμός ο σωστός χειρισμός τους είναι μεγάλης σημασίας. Το κόστος για την αντικατάσταση των μπαταριών είναι πολύ μεγάλο και καλό είναι να μη προκαλούμε μόνοι μας την αλλαγή τους νωρίτερα από την κανονική τους ώρα. Οι μπαταρίες αποφορτίζονται σε κάποιο μικρό βαθμό όταν δεν είναι σε χρήση. Αυτό το ποσοστό μπορεί να φτάσει το 4% ανά εβδομάδα. Το να κρατάμε τις μπαταρίες που δεν χρησιμοποιούνται για κάποιο διάστημα, φορτισμένες είναι πολύ καλή ιδέα. Ένας απλός τρόπος για να συμβεί αυτό είναι κάποια πολύ μικρά φωτοβολταϊκά πάνελ φόρτισης ( 5-15w ) τα οποία απλώς συντηρούν φορτισμένες τις γεμάτες μπαταρίες. Δηλαδή πρακτικά δεν μπορούν να τις φορτίσουν από την αρχή, αλλά μπορούν να αποτρέψουν την πλήρη αποφόρτιση στις… ξεχασμένες μπαταρίες. Μια πολύ κοινή περίπτωση που αυτό συμβαίνει είναι στις μπαταρίες αυτοκινήτου. Πολλές φορές τυχαίνει αυτοκίνητο που για κάποιο λόγο δεν έχει κινηθεί για πολύ καιρό, να μη μπορεί να ξεκινήσει και πάλι λόγω του ότι έπεσε η μπαταρία.
Μια ακόμη παράπλευρη απώλεια από τα μεγάλα διαστήματα αχρησίας ( φόρτισης – εκφόρτισης ) των μπαταριών είναι η μείωση της χωρητικότητας αλλά και γενικώς της διάρκειας ζωής της μπαταριάς. Οι μπαταρίες μέσα τους περιέχουν νερό και οξύ. Το οξύ είναι βαρύτερο από το νερό και συνεπώς κάθεται στο κάτω μέρος. Αν λοιπόν η μπαταρία δεν είναι σε χρήση αυτό το φαινόμενο γίνεται όλο και πιο έντονο και όλο και περισσότερο οξύ κάθεται στην βάση της μπαταρίας όπου και «σταθεροποιείται». Αυτός είναι άλλος ένας λόγος για να κρατάμε τις μπαταρίες μας φορτισμένες.
Η αποφόρτιση μιας μπαταρίας σε επίπεδα κάτω του 80% μπορεί να της προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά. Στην πράξη όταν μια μπαταρία 12V είναι πλήρως φορτισμένη μπορεί να δώσει πιο πολλά volt. Αν όμως φτάσει στα 10,5v και κάτω μπορεί να μη επανέλθει ποτέ στα κανονικά της επίπεδα. Όσο πιο φορτισμένη είναι μια μπαταρία τόσο μεγαλύτερη τάση μπορεί να δώσει. Παρόλο που μια μπαταρία μπορεί να αντέξει αποφόρτιση μέχρι και στο 20% των δυνατοτήτων της, καλό είναι να προσπαθούμε να μη υπερβαίνει το 50%. Αυτό έχει τεράστιο πρακτικό αντίκτυπο αφού στον υπολογισμό απαιτήσεων πρέπει να το λαμβάνουμε υπόψη μας πως δεν είναι όλη η ονομαστική χωρητικότητα διαθέσιμη για χρήση.
Οι μπαταρίες έχουν μεγάλη εξάρτηση από το περιβάλλον. Το κρύο μπορεί να μειώσει την απόδοση της μπαταρίας μέχρι και 20% στο επίπεδο του παγετού. Αντιστρόφως όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει η χωρητικότητα της μπαταρίας επίσης ανεβαίνει. Για αυτό δεν πρέπει να μας φανεί παράξενο αν κάποιος τεχνικός μας πει ότι προσωρινά η μπαταρία που έχουμε στο αυτοκίνητο μέχρι να βγει το καλοκαίρι θα είναι εντάξει αλλά μόλις κρυώσει ο καιρός πρέπει να αλλαχθεί. Αυτό σημαίνει πως η μπαταρία είναι στα όριά της και έχει λίγη ζωή ακόμη έτσι και αλλιώς. Απλά το κρύο επιταχύνει το τέλος της. Όταν συνδέουμε μπαταρίες για να μεγαλώσουμε την χωρητικότητα ( τράπεζα ενέργειας ) δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε μπαταρίες με διαφορετικά χαρακτηριστικά γιατί θα έχουμε απώλειες. Δηλαδή αν ξεκινήσουμε με 1 μπαταρία πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να διαλέξουμε την κατάλληλη γιατί όλες οι επόμενες πρέπει να είναι με τα ίδια χαρακτηριστικά. Για αυτό καλό είναι να βρούμε μια μπαταρία την οποία θα μπορούμε να βρούμε πάλι στο μέλλον.
Υπάρχουν 3 τύποι για αρχεία εικόνας που χρησιμοποιούνται στο internet και πιο ειδικά στις ιστοσελίδες. Είναι και οι 3 τύποι συμπιεσμένα αρχεία ως προς το μέγεθος και αυτός είναι ο βασικός λόγος που είναι κατάλληλα για χρήση στο διαδίκτυο.
Παλαιότερα οι εικόνες στο διαδίκτυο, όταν οι συνδέσεις ήταν πολύ αργές, φόρτωναν αργά και βασανιστικά. Ο χρόνος φόρτωσης μιας σελίδας ακόμη και σήμερα κάνει επιτακτική την χρήση εικόνων όσο το δυνατόν μικρότερου μεγέθους. Οι εικόνες με κατάληξη JPG , GIF και PNG είναι εκείνες που συναντούμε σήμερα στις ιστοσελίδες και παρακάτω θα εξετάσουμε με παραδείγματα ποια είναι τα πλεονεκτήματα κάθε τύπου και πότε «βολεύει» η χρήση τους.
Το βασικό κριτήριο είναι το τελικό μέγεθος του αρχείου, αλλά υπάρχουν και άλλα χαρακτηριστικά που κάνουν την επιλογή μας πιο ξεκάθαρη.
Εικόνα GIF – 4,51kbΕικόνα JPG – 9,18kb
Εικόνα PNG – 4,61kb
Οι παραπάνω εικόνες μοιάζουν να είναι οι ίδιες. Δεν είναι έτσι όμως, κάθε μία είναι αρχείο εικόνας διαφορετικού τύπου.
Εικόνες .JPG ( Joint Photographic Experts Group )
Κατάλληλος τύπος αρχείου για αποθήκευση φωτογραφιών ή εικόνων που αποτελούνται από πολλά χρώματα. Χρησιμοποιεί πολύπλοκο αλγόριθμο συμπίεσης που επιτρέπει διαβαθμισμένα να μικραίνει το μέγεθος του αρχείου με την ανάλογη ( μικρή ) απώλεια στην ποιότητα της εικόνας.
Δεν είναι κατάλληλο για γραφικά, banner, εικόνες με κείμενο ή ξεκάθαρα σχήματα αφού η μικρή κατά τα άλλα απώλεια θα φαίνεται έντονα στα όρια των γραμμών και της εναλλαγής σχημάτων. Προγράμματα όπως το Adobe Photoshop μπορούν εύκολα να παράγουν το αρχείο που θέλουμε.
Η διαφορά στην ποιότητα δεν είναι τόσο μεγάλη όσο η διαφορά στο μέγεθος
Η αποθήκευση φωτογραφιών σε αρχείο JPG είναι μονόδρομος όταν πρόκειται να γίνει αποστολή μέσω email. Αν και οι κοινές φωτογραφικές μηχανές αποθηκεύουν αμέσως τις φωτογραφίες σε αυτή την μορφή, τα αρχεία τους έχουν πολύ μεγάλο μέγεθος και ελάχιστες επισυνάψεις στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μπλοκάρουν την αποστολή αφού έχει ξεπεραστεί το μέγιστο όριο σε μέγεθος. Πιστεύω πως αυτό είναι ένα πολύ κοινό πρόβλημα που οι πιο πολλοί έχουν συναντήσει όταν τους ζητάνε οι συγγενείς τους φωτογραφίες μέσω email. Περισσότερες πληροφορίες για το πώς μικραίνει το μέγεθος των φωτογραφιών για αποστολή μέσω email μπορείτε να διαβάσετε στο μάθημα με τίτλο «Βελτιστοποίηση φωτογραφιών για αποστολή μέσω email».
Αυτή η φωτογραφία στην αρχική της κατάσταση και στα 5mp καταλάμβανε χώρο περίπου 2mb. Μετά από αλλαγή της διάστασης στο 1mp και αποθήκευση σε ποιότητα 60 ως jpg καταλαμβάνει μόλις 120kb!!! Είναι ένα μέγεθος ιδανικό για αποστολή μέσω email. Διαφορετικά ελάχιστες φωτογραφίες θα έφταναν το μέγιστο επιτρεπτό μέγεθος ενός email. Φωτογραφίες όπως η παραπάνω μπορούν να αποσταλούν κατά πολλές δεκάδες.
Εικόνες .GIF ( Graphics Interchange Format )
Χρησιμοποιείστε αρχεία GIF όταν η εικόνα αποτελείται από ευδιάκριτα σχήματα και έχει λίγα χρώματα. Έτσι και αλλιώς τα αρχεία GIF υποστηρίζουν μέχρι 256 χρώματα. Από αυτό το στοιχείο και μόνο καταλαβαίνουμε πως δεν είναι κατάλληλα αρχεία για φωτογραφίες. Επίσης ένας άλλος λόγος είναι ότι οι φωτογραφίες έχουν πολλά ( άπειρα ) πιθανά χρώματα και αποχρώσεις ενώ δεν έχουν ευδιάκριτα σχήματα. Συμπερασματικά λοιπόν προκύπτει πως μια φωτογραφία δεν πρέπει να αποθηκευτεί ως αρχείο GIF. Ένα άλλο γραφικό όμως π.χ. ένα διαφημιστικό banner το οποίο είναι απλό και έχει ένα απλό φόντο και ένα κείμενο θα έχει μικρότερο μέγεθος ως αρχείο GIF. Ο αλγόριθμος συμπιέσεως είναι πολύ απλός, όταν όμως συναντήσει μια μικρή παλέτα από χρώματα γίνεται πολύ αποδοτικός. Μια φωτογραφία αποθηκευμένη σε GIF θα έχει άσχημη εικόνα, θα χάσει την λεπτομέρεια και δείχνει κάπως έτσι.
Η φωτογραφία θα έχει έντονα σχηματισμένα τα pixel αν αποθηκευθεί ως GIF
Το βασικό χαρακτηριστικό – πλεονέκτημα των αρχείων GIF δεν είναι το μέγεθος. Μπορεί να συνδυάσει – συμπεριλάβει περισσότερες των 1 εικόνες και να δημιουργήσει αυτό που λέγεται animated GIF , δηλαδή μια κινούμενη εικόνα. Όλοι έχουν δει στο διαδίκτυο εικόνες που κινούνται ή εναλλάσσονται πιο σωστά. Ένα τρόπος για να δημιουργηθούν είναι τα προγράμματα που παράγουν animated GIF αρχεία.
Οι εικόνες GIF υποστηρίζουν και την διαφάνεια ( transparency ) . Δηλαδή ένα μέρος της εικόνας να μην έχει περιεχόμενο και στην θέση του να φαίνεται ότι υπάρχει από πίσω.
Εικόνες .PNG ( Portable Network Graphics )
Οι εικόνες PNG αναπτύχθηκαν με σκοπό παρόμοιο με αυτόν των αρχείων GIF. Έχουν μικρό μέγεθος σε ξεκάθαρα σχήματα, δεν είναι κατάλληλη μορφή για αποθήκευση φωτογραφιών αλλά υπερτερούν όσον αφορά την δυνατότητα της διαφάνειας. Η δυνατότητα των αρχείων GIF για τέλεια αποτύπωση διαφανών εικόνων είναι περιορισμένη ενώ αντίστοιχα το αποτέλεσμα με την χρήση των αρχείων PNG μπορεί να είναι τέλειο. Άρα το δυνατό σημείο των αρχείων PNG είναι η ικανότητα στον τομέα της διαφάνειας ( transparency ).
Οι εικόνες GIF και PNG έχουν την δυνατότητα να έχουν διαφάνεια. Δηλαδή πίσω τους να μπορεί να φανεί το φόντο. Όπως φαίνεται από το παραπάνω παράδειγμα τα αρχεία PNG υπερτερούν και είναι αξεπέραστα σε αυτό το χαρακτηριστικό.
Συμπερασματικά
Ένας γρήγορος οδηγός επιλογής, τουλάχιστον εγώ έτσι επιλέγω χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, είναι ο παρακάτω :
Τις φωτογραφίες τις αποθηκεύουμε ως αρχεία JPG.
Τα απλά γραφικά όπως διαφημιστικά banner κτλ. αποθηκεύονται ως αρχεία GIF.
Αν το αρχείο πρέπει να έχει διαφάνεια, όπως για παράδειγμα ένα λογότυπο μιας εταιρίας του οποίου το σχήμα είναι ακαθόριστο, χρησιμοποιούμε την επέκταση PNG.
* Για να φτιάξουμε μια κινούμενη εικόνα μπορούμε να συνδυάσουμε πολλές εικόνες και γραφικά ίδιων διαστάσεων. Για παράδειγμα 5 εικόνες JPG μπορούν να γίνουν μια κινούμενη εικόνα GIF.
